Σάββατο 23 Ιουλίου 2011

ΥΔΡΟΘΕΙΟ ΣΤΟ ΚΡΑΣΙ

Οι περισσότεροι από εμάς τους οινόφιλους, για να μην πω όλοι, έχουμε "σταθεί" απέναντι από ένα εμφιαλωμένο μπουκάλι κρασί που ενώ μόλις το έχουμε ανοίξει, αυτό αναδύει μια αποκρουστική μυρωδιά! Η προσμονή κι η λαχτάρα μας να ανοίξουμε τη φιάλη, να σερβίρουμε το κρασί, να απολαύσουμε τα αρώματά του και τελικά να το πιούμε γουλιά-γουλιά έχουν πάει...περίπατο. Ας μάθουμε όμως τι ακριβώς συμβαίνει. Είναι λοιπόν συχνό φαινόμενο στα φρέσκα λευκά κρασιά (κατά βάση) με το που σερβίρουμε και μυρίσουμε ένα "φρεσκοανοιγμένο" μπουκάλι κρασί να μας έρχεται μια οσμή που να παραπέμπει σε κλούβιο αυγό (κυρίως) ή κρεμμύδι ή ακόμη και σε καμμένο λάστιχο! Οι οσμές αυτές είναι προϊόντα αναγωγικών φαινομένων που οδηγούν στον σχηματισμό αρχικά υδρόθειου ( H2S ) και μερκαπτανών. Το υδρόθειο σχηματίζεται όταν το θείο του κρασιού (που έχουμε προσθέσει εμείς για την αντιοξειδωτική του δράση) ενωθεί με το υδρογόνο. Η ένωση αυτή είναι αποτέλεσμα κακής οινοποίησης. Παρατεταμένη επαφή του ζυμωμένου μούστου με τις οινολάσπες απουσία μάλιστα οξυγόνου οδηγούν αναπόφευκτα στο σχηματισμό υδρόθειου. Έτσι καλό θα ήτανε  μετά τη ζύμωση να γίνεται απομάκρυνση της οινολάσπης από το κρασί με ταυτόχρονο αερισμό. Το θετικό (ναι υπάρχει και τέτοιο) της υπόθεσης είναι ότι αυτές οι οσμές απομακρύνονται εύκολα με ένα καλό αερισμό στο ποτήρι (κάνοντας περιστροφικές κινήσεις του ποτηριού) ή με μία μετάγγιση σε καράφα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου