Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

ICEWINE, ΤΟ ΚΡΑΣΙ ΤΟΥ ΧΙΟΝΙΟΥ

Έτοιμο να δώσει το θησαυρό του.
Η γοητεία του, μοναδική και αξεπέραστη. Λέγεται ότι μπορεί να σαγηνεύσει κάθε ουρανίσκο,ακόμη και τον πιο απαιτητικό. Πράγματι, πρόκειται για ένα κρασί ξεχωριστό σε κάθε φάση της δημιουργίας του και της ζωής του. Συγχωρέστε με αλλά δε μπορώ να είμαι αντικειμενικός και θα σας εξηγήσω το γιατί παρακάτω. Το Icewine (ή Eiswein στα γερμανικά) παράχθηκε για πρώτη φορά  (μάλλον κατά λάθος) στη Γερμανία αλλά στις μέρες μας είναι το εθνικό κρασί του Καναδά τη μεγαλύτερη οινοπαραγωγική περιοχή σε Icewine. Για να ξεκινήσει ο τρύγος κι αφού τα σταφύλια έχουν ωριμάσει πλήρως μέχρι τα μέσα του Οκτώβρη θα πρέπει να παραμείνουν πάνω στα αμπέλια σκεπασμένα με ένα δίχτυ και να περιμένουν καρτερικά η θερμοκρασία να πέσει (όπως ορίζει ο νόμος) κάτω από τους -8. Τότε δίνεται το σύνθημα κι ο τρύγος ξεκινάει συνήθως τη νύχτα, όπου με τα χέρια συλλέγονται οι υγιείς (και παγωμένες φυσικά) ρώγες για να ακολουθήσει προσεκτική οινοποίηση για την παραλαβή του χυμού που είναι πλούσιος σε σάκχαρα. Οι δύο συνιθέστερες ποικιλίες για την παραγωγή icewine είναι το Riesling και το Vidal. Η τελευταία είναι αρκετά σπάνια και η εκλεκτότερη για icewine. Αποτελεί υβρίδιο που προέκυψε από την διασταύρωση Ugni Blanc και Seibel. Ο αλκοολικός βαθμός του κρασιού που παράγεται δεν πρέπει να είναι κάτω από 7,5% και πάνω από 14,9% και τα υπολειμματικά σάκχαρα κυμαίνονται από 180 έως 320 gr/lt  με την οξύτητα του να είναι αρκετά υψηλή. Δυνατότητα παλαίωσης φυσικά και υπάρχει αλλά κυμαίνεται με την χρονιά και την ποιότητα του τρύγου. Απολαύστε το κρύο στους 5-6 βαθμούς Κελσίου. Και τέλος μη ξεχνάται ότι κάθετι εξαιρετικό είναι κι ακριβό...

Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

ΤΑ ΠΡΑΣΙΝΑ ΚΡΑΣΙΑ

ποικιλία Alvarinhos
περιοχή Vinhos Verde
Υπάρχουν στα αλήθεια πράσινα κρασιά ; Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα ας κάνουμε ένα νοητό ταξίδι μέχρι την Πορτογαλία στην ευρύτερη περιοχή του ποταμού Minho. Εκεί  στο βορειοδυτικό άκρο της χώρας στα σύνορα με την Ισπανία βρίσκεται η περιοχή  Vinhos Verde (Βίνιος Βέρντε = πράσινα κρασιά) που καλλιεργούνται οι ποικιλίες αλβαρίνιο (η καλύτερη των ποικιλιών), αβέσο, λουρέιρο, πεντερνά, τραχαδούρα (για λευκά κρασιά) και αζάλ τίντο, μπορασάλ, μπρακνέλιο, παδέιρο ντε μπάστο, πεδράλ (για ερυθρά κρασιά) για την παραγωγή των παγκοσμίως πλέον γνωστών "πράσινων κρασιών".Τα κλίματα αφήνονται να μεγαλώσουν σχετικά άναρχα και πάνω σε κρεββατίνες από δέντρο σε δέντρο, σε τοίχους, πασσάλους κ.τ.λ. . Το σημαντικότερο είναι όμως ότι ο τρύγος τους γίνεται σχετικά πρώιμα(τέλη Σεπτεμβρίου και πριν προλάβουν να ωριμάσουν τα σταφύλια. Το αποτέλεσμα είναι κρασιά με υψηλή οξύτητα και χαμηλό αλκοολικό βαθμό (συνήθως 8,5 %,σε εξαιρετικές περιπτώσεις μπορεί να φτάσει 11.5%) αλλά και μία μικρή ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα από την δεύτερη ζύμωση που ολοκληρώνεται μέσα στη φιάλη και που προσδίδει φρεσκάδα γι αυτό και πρέπει να καταναλώνονται φρέσκα. Για την προέλευση του ονόματος τους οι απόψεις διίστανται. Υπάρχουν αυτοί που υποστηρίζουν (είναι κι η κυρίαρχη άποψη) ότι το όνομα τους προήλθε λόγω της αγουρότητας τους, προϊόν της υψηλής οξύτητας, αλλά κι αυτοί που υποστηρίζουν ότι έλαβαν αυτό το όνομα από την ελκυστική πράσινη ύπαιθρο της περιοχή του ποταμού Minho. Όπως και να χει πάντως είτε πρόκειται για ερυθρό (που δεν εξάγεται και καταναλώνεται από την εγχώρια αγορά) είτε για λευκό  Vihnos Verde πρέπει να θυμόμαστε ότι πρόκειται για κρασιά που χωρίς μεγάλες δυνατότητες κατάφεραν να αναδειχτούν και να γίνουν γνωστά σε όλο το οινόφιλο κοινό ανά τον κόσμο.

ΟΙΝΟΙ ΧΡΩΜΑΤΟΣ...ΓΚΡΙ !

Μοσχοφίλερο
Οι περισσότεροι από εμάς σε μια πιθανή ερώτηση "ποια είδη κρασιών γνωρίζεται ; " θα απαντούσαν "το λευκό , το κόκκινο και το ροζέ ". Οι περισσότερο μυημένοι θα πρόσθεταν και μία υποκατηγορία, αυτήν των γκρι κρασιών. Ναι, καλά διαβάζεται. Τα γκρι κρασιά ανήκουν στα ροζέ κι είναι πολύ ανοιχτόχρωμα ροζέ. Στην πλειοψηφία τους τα γκρι κρασιά φτιάχνονται και από γκρι ποικιλίες (gris de gris) στις οποίες οφείλουν και το όνομα τους. Παρόλα αυτά μπορούν να ονομάζονται και να είναι γκρι ακόμα κι αν φτιάχνονται από ερυθρές ποικιλίες (gris de noir). Στην Ελλάδα η πιο γνωστή γκρι ποικιλία σταφυλιού είναι το Μοσχοφίλερο και καλλιεργείται, δίνοντας το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα,  βασικά στους νομούς Αρκαδίας, Μεσσηνίας και Λακωνίας. 

Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011

ΑΛΚΟΟΛ , ΜΙΑ ΑΜΑΡΤΩΛΗ ΑΠΟΛΑΥΣΗ...

Καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε κάποια βασικά θέματα. Το αλκοόλ που περιέχεται στα ποτά που καταναλώνουμε είναι χημική ένωση,προϊόν ζύμωσης υδατανθράκων και φυσικά αποτελεί πηγή ενέργειας αφού διασπάτε στον οργανισμό. Κατά τη διάσπαση παρέχει 29 KJ ή πιο απλά 7 θερμίδες ανά γραμμάριο. Επιπλέον στην περίπτωση ποτών που περιέχουν σάκχαρα όπως γλυκά κρασιά, μπύρες, απεριτίφ κ.τ.λ. έχουμε συνεισφορά 4 θερμίδων ανά γραμμάριο. Και τώρα μια σημαντική λεπτομέρεια : το αλκοόλ συγκριτικά με τις άλλες πηγές ενέργειας (λίπη, πρωτεΐνες κ.α.) δεν αποθηκεύεται στο σώμα επομένως "καίγεται" πρώτιστα, ενώ οι άλλες πηγές ενέργειας που δε θα χρησιμοποιηθούν πολύ θα καταλήξουν ως σωματικό λίπος.Έτσι, τα άτομα που πίνουν αρκετά συχνά, έχουν αυξημένη πιθανότητα να πάρουν βάρος, διότι:
1. Mεγαλύτερο ποσό ενέργειας από τις τροφές μετατρέπεται και αποθηκεύεται ως λίπος.
2. Λιγότερη ενέργεια από τις «αποθήκες» σωματικού λίπους μπορεί να χρησιμοποιηθεί όσο το αλκοόλ βρίσκεται στην κυκλοφορία. Ακολουθεί πίνακας με τα περισσότερα ποτά και τις ένοχες θερμίδες που μας φορτώνουν.
Ποτό Ποσότητα σερβιρίσματος (ml) Αλκοόλ (γρ) Θερμίδες
Μπίρα (4%) 250 (ml) 10 (γρ) 107
Μπίρα χωρίς αλκοόλ 250 (ml) ----- 38
Οινοπνευματώδη με 40% αλκοόλ(τζιν,ρούμι,ουίσκι,βότκα) 45 (ml) 14 (γρ) 100
Μπράντι,κονιάκ (38%) 30 (ml) 11 75
Κρασί λευκό.ξηρό (9%) 120 (ml) 11 (γρ) 80
Κρασί κόκκινο ή ροζέ (10%) 120 (ml) 12 85
Κρασί γλυκό (10%) 120 (ml) 12 (γρ) 105
Σαμπάνια (10%) 120 (ml) 12 100
Τσέρι (15%) 60 (ml) 9 (γρ) 74
Γλυκό τσέρι,μοσχάτο κρασί (15%) 60 (ml) 9 90
Λικέρ (30%) 45 (ml) 13 (γρ) 160

ΑΝΔΡΕΣ vs ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Μπορεί τα τελευταία χρόνια το γυναικείο φύλο να καυχιέται για την ισότητα με το αντρικό αλλά υπάρχει ένα κάστρο που δεν έχει πέσει.Οι άντρες αντέχουν το αλκοόλ περισσότερο και γι αυτό ευθύνεται κυρίως ένα ένζυμο που  το έχουν σε αφθονία,λέγεται ADH ή αλκοολική δεϋδρογονάση κι είναι υπεύθυνο για το μεταβολισμό της αλκοόλης. Για να μην τα ρίχνουμε βέβαια τα πάντα στα...ένζυμα πρέπει να αναφέρουμε μια σειρά κι από άλλες παραμέτρους που γέρνουν την πλάστιγγα υπέρ των ανδρών.Να μη ξεχνάμε λοιπόν ότι οι άντρες κατά κανόνα είναι πιο ψηλοί κι έχουν μικρότερο ποσοστό λίπους από τις γυναίκες. Η συγκέντρωση της ίδιας ποσότητας αλκοόλης στους ψηλούς ανθρώπους είναι μικρότερη συγκριτικά με τους κοντύτερους ανθρώπους .Αλλά κι η παρουσία λίπους (που είναι πιο συχνό φαινόμενο στο γυναικείο φύλο)που συνεπάγεται λιγότερη μυική μάζα ελάχιστα προστατεύει τα αιμοφόρα αγγεία με αποτέλεσμα το  αλκοόλ που μπαίνει στην κυκλοφορία του αίματος να διανέμεται αμέσως στα όργανα με τελικό αποτέλεσμα την πιο εύκολη μέθη. Σε κάθε κανόνα όμως υπάρχουν κι οι εξαιρέσεις, οπότε...

Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ...ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ!

  Ότι διαθέτουμε μεγάλη ιστορία στην παραγωγή κρασιών, ότι   διαθέτουμε πολλές γηγενείς ποικιλίες κρασοστάφυλων (πάνω από 300, και τουλάχιστον 200 καταγεγραμμένες επίσημα) κι ότι πλέον οι εξαγωγές των κρασιών μας αυξάνονται συνέχεια είναι λίγο- πολύ σε όλους γνωστά.Αυτό που ίσως να μην γνωρίζουμε είναι η προσπάθεια για καταξίωση των ελληνικών ποικιλιών σταφυλής στη παγκόσμια οινική σκηνή!"Πρωτοπόρες" ποικιλίες, το ξινόμαυρο και το ασσύρτικο.
Ελληνικές ποικιλίες σε "ξένα χέρια"
  Ο Γιάννης Μπουτάρης σε μία τολμηρή κίνηση του συμφώνησε την καλλιέργεια του ξινόμαυρου (κλώνοι V3 & V6) στα εδάφη της Κίνας (περιοχή Gansu) με την συνεργασία της Mogao,κρατική εταιρία εισαγμένη σε διεθνή χρηματιστήρια, που δραστηριοποιείται σε τομείς παραγωγής βύνης, φαρμακευτικών προιόντων, ζωοτροφών και φυσικά κρασιών!Το πρόγραμμα είναι πιλοτικό αλλά η ανάπτυξη του αναμένεται ραγδαία τα επόμενα έτη.Η έταιρη ποικιλία (ασσύρτικο) θα προσπαθήσει να εκπλήξει το οινόφιλο κοινό της Αυστραλίας.Το κτήμα Jim Barry στην περιοχή Clare Valley αγόρασε  και φύτεψε πρόσφατα αμπέλια της γνωστής σαντορινιάς ποικιλίας. Ο ίδιος ο Jim Barry γοητευμένος από την δυναμική του ασσύρτικου αλλά κι απ τα παραγώμενα από αυτήν κρασιά αναφέρει γι αυτό του το εγχείρημα ότι " τα αμπέλια που φυτεύτηκαν στην περιοχή Clare Valley το 2010,αναμένονται να δώσουν καρπούς το 2014 ή το 2015 με τελικό αποτέλεσμα κρασιά "τραγανά" και ξηρά όπως αυτά της Σαντορίνης."
Η περιέργεια για τα αποτελέσματα των προσπαθειών μεγάλη,ας περιμένουμε λοιπόν...

Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

ΚΡΑΣΙ ΚΑΙ ΣΟΚΟΛΑΤΑ.

Μέχρι και πριν λίγα χρόνια όλοι μας θεωρούσαμε αδιανόητο το πάντρεμα δύο τόσο αγαπημένων γεύσεων όπως η σοκολάτα και το κρασί!Όμως οι καιροί αλλάζουν,τα κρασιά εξελίχθηκαν,οι σοκολάτες επίσης κι έτσι δεν άργησε ο συνδιασμός αυτών των δύο πειρασμών να εκτινάξει στα ύψη την αδρεναλίνη μας!Τολμήστε το και δεν θα χάσετε.Να κι ορισμένες συμβουλές που ίσως σας φανούν χρήσιμες...

Οι κανόνες

Ισχύει και εδώ περίπου ό,τι ισχύει σε κάθε οινογευστικό συνδυασμό. Φινετσάτες και «ελαφριές» σοκολάτες με μετρίου σώματος κρασιά. Πλούσιες, αρωματικές, «βουτυράτες» σοκολάτες με σωματώδη πλούσια και αρωματικά κρασιά.
Ας έχουμε κατά νου ότι το κρασί πρέπει να είναι τόσο γλυκό όσο και η σοκολάτα, για να μην αφήσει ξινή γεύση. Επίσης, ο υψηλός αλκοολικός βαθμός δίνει μια γλύκα στο κρασί, που συμμετέχει στο τελικό γευστικό αποτέλεσμα. Αντίθετα, η υψηλή οξύτητα μειώνει τη «γλύκα» του κρασιού. Έτσι, συνήθως τα λευκά με οξύτητες κρασιά (ακόμη και το σαντορινιό Βινσάντο που ανήκει στην κατηγορία των γλυκών κρασιών) δύσκολα ταιριάζουν με σοκολάτες. Με λίγα λόγια, λευκά κρασιά με οξύτητα και χαμηλό αλκοολικό βαθμό -ασχέτως του αν είναι γλυκά ή ξηρά- αποκλείονται.
Τώρα, αν λατρεύετε τις bitter σοκολάτες, τότε το κρασί σας δεν χρειάζεται να είναι γλυκό.

Τα ταιριάσματα

Οι πολύ διαδεδομένες σοκολάτες γάλακτος αγαπούν την πατρινή Μαυροδάφνη και τα γλυκά Μοσχάτα κρασιά. Αλλά δεν θα έλεγαν «όχι» σ' ένα ελαφρύ φρουτώδες και αρωματικό Merlot.
Η μαύρη, αλλά με χαμηλή περιεκτικότητα σε κακάο, σοκολάτα ταιριάζει με ένα Cabernet Νέου Κόσμου ή με ένα γλυκό φρουτώδες καναδέζικο icewine. Είναι επίσης απολαυστική με κονιάκ, μπράντι και πόρτο.
Η αγαπημένη μαύρη πικρή σοκολάτα με μεγάλη περιεκτικότητα σε κακάο αγαπάει τα Merlot, τα αργεντίνικα Malbec και τα Syrah, αλλά στην πραγματικότητα «τρελαίνεται» για καλβαντός και για ώριμα σκωτσέζικα malt ουίσκι.
Τη μεγάλη έκπληξη αποτελούν οι λευκές σοκολάτες, που δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς, αλλά ταιριάζουν περίφημα με ισπανικό Sherry και με το αφρώδες Moscato d' Asti.
Εξαιρετικά ταιριαστά με τις σοκολάτες είναι τα γλυκά κρασιά από την ποικιλία Grenache, όπως το Mas Amiel Grenache noir και τα ενισχυμένα κρασιά από την περιοχή Banyuls του Languedoc-Roussillon.

Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

ΜΕΘΥΣΜΕΝΟΣ...ΟΝΕΙΡΟΚΡΙΤΗΣ

Ο Μορφέας επί το έργο.

Γι αυτούς που δεν αποχωρίζονται το κρασί ούτε στιγμή από την καθημερινότητά τους και το βλέπουν ακόμη και στον ύπνο τους, σας παρουσιάζω την εξήγηση του...εφιάλτη τους!

 

 

 

Κρασί

Όταν ονειρευτείς κρασί σε βαρέλι ή μπουκάλι, θα έχεις σημαντικές ερωτικές και οικονομικές επιτυχίες. Το κόκκινο κρασί σημαίνει δύσκολη δουλειά με αρκετά κέρδη ενώ όταν το πίνεις, θα πάρεις αισθηματική χαρά. Ένας άρρωστος που θα ονειρευτεί κόκκινο κρασί θα αναρρώσει γρήγορα. Μαύρο κρασί σημαίνει επιτυχία που θα έρθει μετά από πολύ και κοπιαστικό αγώνα. Το λευκό κρασί συμβολίζει την καλή υγεία. Για τους παντρεμένους, σημαίνει κάτι πολύ ιδιαίτερο, ένα παιδί που θα έρθει σύντομα. Το ξυνισμένο κρασί σημαίνει στενοχώριες και καβγάδες. Ένα ποτήρι με θολό κρασί, προμηνύει επιτυχία μετά από πολλές προσπάθειες. Όταν δεις κρασί να χύνεται, σημαίνει εγκατάλειψη, στενοχώρια, απώλεια χρημάτων και ενδεχομένως κάποιο δυστύχημα.

Πίνω

Ανάλογα με το τι πίνεις υπάρχει και διαφορετική ερμηνεία. Αν πίνεις γάλα, θα περάσεις στενοχώριες. Το κρασί σημαίνει πως έχεις καλή υγεία. Το όνειρο φανερώνει επίσης την ευθύτητα του χαρακτήρα σου. Αν πίνεις οινοπνευματώδη, μη περιμένεις να πραγματοποιηθούν οι ελπίδες σου και τα όνειρά σου.


<< ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΘΕΙΩΔΗ >>

Ο χημικός τύπος του SO2

Τον τελευταίο καιρό έχει δημιουργηθεί μεγάλος ντόρος μεταξύ των καταναλωτών για την περίφημη φράση στην πίσω ετικέτα των εμφιαλωμένων κρασιών «Περιέχει Θειώδη». Θα πρέπει να σημειωθεί ότι μόνο η αναγραφή είναι κάτι το σχετικά καινούργιο μιας κι η εφαρμογή θειώδη ανυδρίτη (SO2) στους οίνους για την αποφυγή οξείδωσης αυτού είναι μέθοδος πολλών ετών.Η ένδειξη «Περιέχει Θειώδη» αναγράφεται υποχρεωτικά από το 2004 σε κάθε ετικέτα κρασιού που παράγεται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η υποχρέωση αυτή εντάσσεται στην ευρύτερη ευρωπαϊκή νομοθεσία για την έγκυρη προειδοποίηση των καταναλωτών όταν βασικά αγαθά περιέχουν αλλεργιογόνες ουσίες. Ωστόσο, η ύπαρξη των θειωδών ουσιών στο κρασί δεν πρέπει να μας ανησυχεί. Τα θειώδη είναι παράγωγα του διοξειδίου του θείου, που χρησιμοποιείται απαραιτήτως, αλλά σε πολύ μικρές ποσότητες, κατά τη διαδικασία της οινοποίησης, προκειμένου να προστατεύσει το κρασί από πιθανή οξείδωση.Η ολική περιεκτικότητα λοιπόν σε θειώδη ανυδρίτη των οίνων κατά την κυκλοφορία τους στην αγορά για άμεση ανθρώπινη κατανάλωση δεν πρέπει να υπερβαίνει: 
-) τα 160 mg/l για τους ερυθρούς οίνους
-) τα 210 mg/l για τους λευκούς κι ερυθρωπούς οίνους
-) τα 210 mg/l για τους ερυθρούς οίνους με περιεκτικότητα σε υπολειμματικά σάκχαρα ίση ή ανώτερη από 5 g/l.
-) τα 260 mg/l για τους λευκούς και ερυθρωπούς οίνους με περιεκτικότητα σε υπολειμματικά σάκχαρα ίση ή ανώτερη από 5 g/l.
-) τα 235 mg/l για τους αφρώδεις οίνους.
-) τα 150 mg/l για τους οίνους λικέρ.
-) τα 200 mg/l για τους οίνους λικέρ με περιεκτικότητα σε υπολειμματικά σάκχαρα ίση ή ανώτερη από 5 g/l.
Με τον τρόπο αυτό διαφυλάσσονται τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του κρασιού μέχρι αυτό να φτάσει στο ποτήρι μας.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

Άλλη μια επιβεβαίωση όλων όσων γνωρίζουμε για την καλλιέργεια της αμπέλου από αρχαιοτάτων χρόνων  ήρθε στην επιφάνεια με μίας εκπληκτικής ομορφιάς ανακάλυψη από ομάδα αρχαιολόγων στην Αρμενία.
"Το αρχαιότερο οινοποιείο της γης ισχυρίζονται ότι ανακάλυψαν αρχαιολόγοι στην Αρμενία. Πρόκειται για μία «πλήρη» εγκατάσταση σε σπήλαιο στον Καύκασο με πατητήρι, υπολείμματα σταφυλιών και αποθηκευτικούς χώρους. Είναι ηλικίας 6.000 ετών (χρονολογείται γύρω στο 4.000 π.Χ.) και επειδή βρίσκεται κοντά σε νεκροταφείο προϊστορικού οικισμού εκτιμάται ότι κατά πάσα πιθανότητα το κρασί χρησιμοποιείτο σε λατρευτικές τελετές.
«Υπάρχει ένα μικρό πατητήρι μήκους ενός μέτρου, μέσα στο οποίο οι άνθρωποι θα πρέπει να έβγαζαν μούστο από τα σταφύλια με την πίεση των ποδιών τους. Εντυπωσιακό στοιχείο είναι ότι τα υπολείμματα των σταφυλιών ανήκουν στην ποικιλία Vitis vinifera vinifera η οποία χρησιμοποιείται και σήμερα στην ίδια περιοχή για να παράγεται κρασί» δήλωσε ο συνυπεύθυνος της ανασκαφής Γκρεγκόρι Αρσιάν, καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στο Λος Άντζελες."
Αν θέλετε πάντως την  ταπεινή,προσωπική μου άποψη κι επειδή είμαι (ακόμη τουλάχιστον) ρομαντικός με αυτόν τον χώρο, πιστεύω σε ακόμη μεγαλύτερες ανακαλύψεις που θα μας φανερώσουν πολλά για την κουλτούρα και τις τεχνικές που εφαρμόζονταν χιλιετίες πριν...

Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011

Στην υγειά μας!


















Γεια σας λοιπόν,
Είναι το πρώτο μου post κι επομένως δεν γνωριζόμαστε αλλά έτσι κι αλλιώς αυτό δεν έχει σημασία. Το σημαντικό της υπόθεσης είναι να…πίνουμε άφοβα  (όπως μας λέει κι ο τίτλος, για να μη πεινάσουμε κι εμείς οι οινολόγοι ) αλλά να ξέρουμε και τι είναι αυτό που γεύεται ο ουρανίσκος μας…